The Burden of Self-Representation: Reflections on Shhur and Its Legacy for Contemporary Mizrahi Films in Israel

The Burden of Self-Representation: Reflections on Shhur and Its Legacy for Contemporary Mizrahi Films in Israel

Free download Download
  • Description

Product Description

Yaron Shemer

In hindsight, Hannah Azulai-Hasfari’s 1995 semi-autobiographical film Shḥur heralded the rise of new Mizrahi cinema—a corpus of contemporary films that features Mizrahi traditions, experiences, and struggle and brings Mizrahi subjectivity to the fore. Given the often uncomplimentary on-screen depiction of the Mizrahi during the formative years of Israeli cinema and the scant Mizrahi self-representation through the early 1990s, one could anticipate the public and scholarly interest in and heightened sensitivity around the elaborate portrayal of the Moroccan family and customs in Azulai-Hasfari’s film. This essay explores the particular modalities of this burden of representation and the strategies the filmmaker employed to unburden herself. Whereas the burden of representation is often situated in the realm of production (the particular directorial choices as they pertain to narrative, cast, space, etc. in the making of a film), the analysis of Shḥur in this essay opts to focus on the modalities along which the burden of representation materializes in the realm of reception. This essay’s final section adumbrates the film’s particular construction of a Mizrahi space as well as its use of languages as devices that left their marks in feature, documentary, short, and experimental Mizrahi films for years afterward. In turn, this more recent crop of Mizrahi films has modified the parameters of the burden of Mizrahi self-representation.
+ Abstract

Yaron Shemer

In hindsight, Hannah Azulai-Hasfari’s 1995 semi-autobiographical film Shḥur heralded the rise of new Mizrahi cinema—a corpus of contemporary films that features Mizrahi traditions, experiences, and struggle and brings Mizrahi subjectivity to the fore. Given the often uncomplimentary on-screen depiction of the Mizrahi during the formative years of Israeli cinema and the scant Mizrahi self-representation through the early 1990s, one could anticipate the public and scholarly interest in and heightened sensitivity around the elaborate portrayal of the Moroccan family and customs in Azulai-Hasfari’s film. This essay explores the particular modalities of this burden of representation and the strategies the filmmaker employed to unburden herself. Whereas the burden of representation is often situated in the realm of production (the particular directorial choices as they pertain to narrative, cast, space, etc. in the making of a film), the analysis of Shḥur in this essay opts to focus on the modalities along which the burden of representation materializes in the realm of reception. This essay’s final section adumbrates the film’s particular construction of a Mizrahi space as well as its use of languages as devices that left their marks in feature, documentary, short, and experimental Mizrahi films for years afterward. In turn, this more recent crop of Mizrahi films has modified the parameters of the burden of Mizrahi self-representation.

عبء التمثيل الذاتي: انعكاسات فيلم “شحور” ومساهمته في تشكيل الفيلم الشرقي المعاصر في
إسرائيل

يارون شيمر

بنظرة استرجاعية، فإن فيلم “شحور” لحنة أزولاي-هسفاري 1995، الذي يستند إلى مقاربة كبيرة مع سيرتها الذاتية، ساهم بصورة كبيرة جدًا في ظهور ملامح سينما شرقية جديدة – أفلام معاصرة تؤكد على التراث الشرقي وتجارب الشرقيّين ونضالاتهم وتدفع بالذات الشرقية الفاعلة قدمًا. على خلفية الصورة غير المُطْرية لتوصيف الشخصية الشرقية في السنين الأولى المكوّنة للسينما الإسرائيلية، وندرة التمثيل الذاتي للشرقيّين حتى مطلع التسعينيات، كان بالإمكان التكهّن بالاهتمام العام والأكاديمي الكبير في إسرائيل حول التفاصيل الحميمية للأسرة اليهودية المغربية وتقاليدها وأنماط حياة أفرادها، كما عرضت في عمل حنة أزولاي-هسفاري السينمائي وتغذية الحساسية حيالها. تتوقّف المقالة عند التشكيلات العينية لهذا العبء على صعيد التمثيل الذاتي وعند استراتيجيات استخدام المنتِج لتخفيف مثل هذا العبء عن كاهلها. بينما نعثر غالبًا على مثل هذا العبء في مجال الإنتاج (اختيارات الإخراج العينية الخاصة بأسلوب عرض الرواية وفريق التمثيل ومواقع التصوير وغيرها في عملية إنتاج الفيلم)، تسعى المقالة إلى التأكيد على التشكيلات، إذ يتجسّد فيها عبء التمثيل في مجال المشاهدة والتلقّي.
أما القسم الأخير من المقالة فيسعى إلى تسليط الضوء على تشكيل الفضاء الشرقي المميّز واستخداماته للمفردات واللغات بوصفها أدوات تركت بصماتها على مختلف الأفلام الشرقية، التوثيق منها والقصيرة والتجريبية، على مدار سنين طويلة. نتيجة لذلك، فقد أدخلت هذه الأفلام الشرقية تعديلات على عناصر عبء التمثيل الذاتي للشرقيّين.

הנטל של ייצוג עצמי: הרהורים על הסרט “שחוּר” ועל מורשתו עבור סרטים מזרחיים בישראל
ירון שמר

במבט לאחור, “שחוּר”, סרטה האוטוביוגרפי למחצה של חנה אזולאי-הספרי, בישר על עלייתו של קולנוע מזרחי חדש–קורפוס של סרטים בני זמננו המציגים מסורות, חוויות ומאבקים מזרחיים והמציבים את הסובייקטיביות המזרחית בקדמת הבמה. לנוכח הייצוג הבלתי מחמיא של מזרחים בקולנוע הישראלי בשנותיו המכוננות והייצוג העצמי הדל של המזרחי בקולנוע הישראלי של ראשית שנות התשעים, היה אפשר לִצְפות את העניין הציבורי והמחקרי הרב שעורר סרטה של אזולאי-הספרי ואת הרגישות המוגברת לדיוקן המורכב המוצג בו של המשפחה המרוקאית ושל המנהגים המרוקאיים. מאמר זה בא לחקור את האפנויות של נטל הייצוג העצמי ואת האסטרטגיות שנקטה יוצרת הסרט כדי לשחרר את עצמה מהנטל הזה. על פי רוב, הסוגיה של נטל הייצוג ממוצבת בתחום ההפקה (בחירותיו הייחודיות של הבמאי בכל הנוגע לסיפור, לצוות השחקנים, לחלל הצילום וכיוצא בזה), ואילו הניתוח המוצע במאמר זה מתמקד באפנויות שבהן נטל הייצוג מתממש בתחום הקליטה (קבלת הסרט על ידי הצופה). חלקו האחרון של המאמר משרטט את ההבניה הייחודית של חלל מזרחי ואת השימוש בשפות בסרט כמכשירים שהותירו את חותמם בסרטים מזרחיים תיעודיים, דרמטיים, קצרים ואקספרימנטליים שנעשו בשנים הבאות. סרטים אלו שינו בתורם את מאפייניו של נטל הייצוג העצמי המזרחי.

Öz Temsil (Kendilik Tasarımı) Sorumluluğu: Shḥur ve İsrail’deki Çağdaş Mizrahi Sinemasına Mirası
Yaron Shemer

Önemi sonradan anlaşılan Hannah Azulai-Hasfari’nin 1995 tarihli kısmen otobiyografik filmi Shḥur, yeni Mizrahi sinemasının (Mizrahi geleneği, deneyimi ve mücadelesinin önemli rol oynadığı, aynı zamanda Mizrahi öznelliğini açığa çıkartan çağdaş sinema külliyatının) yükselişinin habercisi idi. İsrail sinemasının gelişim yılları sırasında ekrandaki zaman zaman küçültücü Mizrahi tiplemesi ve 1990’lardaki yetersiz Mizrahi öz temsili düşünüldüğünde, Azulai-Hasfari’nin filmindeki ayrıntılı Fas kökenli aile ve geleneklerin tablosu etrafında halkın ve akademinin konuya ilgi ve hassasiyetinin arttığı düşünülebilir.

Bu makale temsil sorumluluğunu yüklenmenin belli usullerini ve sinemacının kendini bu yükten kurtarmak için kullandığı stratejileri araştırır. Temsilin sorumluluğu çoğu kez yapım dünyasına yüklenilirken (film yapımı sırasında rejinin anlatı, kast, mekân gibi sahnelemeyle ilgili belirli seçimlerin kendine özgü olmasından dolayı), bu makaledeki analiz algı dünyasında gerçekleşen temsil sorumluluğunun usullerine odaklanmayı tercih eder. Bu makalenin son bölümü hem Shḥur’un Mizrahi mekan inşasından, hem de sonraki yıllarda uzun metrajlı, belgesel, kısa ve deneysel Mizrahi filmlerine etki eden dil kullanımından söz eder. Mizrahi sinemasının bu yeni ürünleri Mizrahi öz temsili sorumluluğunun parametrelerini değiştirmektedir.

+ Abstact in Arabic

عبء التمثيل الذاتي: انعكاسات فيلم “شحور” ومساهمته في تشكيل الفيلم الشرقي المعاصر في
إسرائيل

يارون شيمر

بنظرة استرجاعية، فإن فيلم “شحور” لحنة أزولاي-هسفاري 1995، الذي يستند إلى مقاربة كبيرة مع سيرتها الذاتية، ساهم بصورة كبيرة جدًا في ظهور ملامح سينما شرقية جديدة – أفلام معاصرة تؤكد على التراث الشرقي وتجارب الشرقيّين ونضالاتهم وتدفع بالذات الشرقية الفاعلة قدمًا. على خلفية الصورة غير المُطْرية لتوصيف الشخصية الشرقية في السنين الأولى المكوّنة للسينما الإسرائيلية، وندرة التمثيل الذاتي للشرقيّين حتى مطلع التسعينيات، كان بالإمكان التكهّن بالاهتمام العام والأكاديمي الكبير في إسرائيل حول التفاصيل الحميمية للأسرة اليهودية المغربية وتقاليدها وأنماط حياة أفرادها، كما عرضت في عمل حنة أزولاي-هسفاري السينمائي وتغذية الحساسية حيالها. تتوقّف المقالة عند التشكيلات العينية لهذا العبء على صعيد التمثيل الذاتي وعند استراتيجيات استخدام المنتِج لتخفيف مثل هذا العبء عن كاهلها. بينما نعثر غالبًا على مثل هذا العبء في مجال الإنتاج (اختيارات الإخراج العينية الخاصة بأسلوب عرض الرواية وفريق التمثيل ومواقع التصوير وغيرها في عملية إنتاج الفيلم)، تسعى المقالة إلى التأكيد على التشكيلات، إذ يتجسّد فيها عبء التمثيل في مجال المشاهدة والتلقّي.
أما القسم الأخير من المقالة فيسعى إلى تسليط الضوء على تشكيل الفضاء الشرقي المميّز واستخداماته للمفردات واللغات بوصفها أدوات تركت بصماتها على مختلف الأفلام الشرقية، التوثيق منها والقصيرة والتجريبية، على مدار سنين طويلة. نتيجة لذلك، فقد أدخلت هذه الأفلام الشرقية تعديلات على عناصر عبء التمثيل الذاتي للشرقيّين.

+ Abstract in Hebrew

הנטל של ייצוג עצמי: הרהורים על הסרט “שחוּר” ועל מורשתו עבור סרטים מזרחיים בישראל
ירון שמר

במבט לאחור, “שחוּר”, סרטה האוטוביוגרפי למחצה של חנה אזולאי-הספרי, בישר על עלייתו של קולנוע מזרחי חדש–קורפוס של סרטים בני זמננו המציגים מסורות, חוויות ומאבקים מזרחיים והמציבים את הסובייקטיביות המזרחית בקדמת הבמה. לנוכח הייצוג הבלתי מחמיא של מזרחים בקולנוע הישראלי בשנותיו המכוננות והייצוג העצמי הדל של המזרחי בקולנוע הישראלי של ראשית שנות התשעים, היה אפשר לִצְפות את העניין הציבורי והמחקרי הרב שעורר סרטה של אזולאי-הספרי ואת הרגישות המוגברת לדיוקן המורכב המוצג בו של המשפחה המרוקאית ושל המנהגים המרוקאיים. מאמר זה בא לחקור את האפנויות של נטל הייצוג העצמי ואת האסטרטגיות שנקטה יוצרת הסרט כדי לשחרר את עצמה מהנטל הזה. על פי רוב, הסוגיה של נטל הייצוג ממוצבת בתחום ההפקה (בחירותיו הייחודיות של הבמאי בכל הנוגע לסיפור, לצוות השחקנים, לחלל הצילום וכיוצא בזה), ואילו הניתוח המוצע במאמר זה מתמקד באפנויות שבהן נטל הייצוג מתממש בתחום הקליטה (קבלת הסרט על ידי הצופה). חלקו האחרון של המאמר משרטט את ההבניה הייחודית של חלל מזרחי ואת השימוש בשפות בסרט כמכשירים שהותירו את חותמם בסרטים מזרחיים תיעודיים, דרמטיים, קצרים ואקספרימנטליים שנעשו בשנים הבאות. סרטים אלו שינו בתורם את מאפייניו של נטל הייצוג העצמי המזרחי.

+ Abstract in Turkish

Öz Temsil (Kendilik Tasarımı) Sorumluluğu: Shḥur ve İsrail’deki Çağdaş Mizrahi Sinemasına Mirası
Yaron Shemer

Önemi sonradan anlaşılan Hannah Azulai-Hasfari’nin 1995 tarihli kısmen otobiyografik filmi Shḥur, yeni Mizrahi sinemasının (Mizrahi geleneği, deneyimi ve mücadelesinin önemli rol oynadığı, aynı zamanda Mizrahi öznelliğini açığa çıkartan çağdaş sinema külliyatının) yükselişinin habercisi idi. İsrail sinemasının gelişim yılları sırasında ekrandaki zaman zaman küçültücü Mizrahi tiplemesi ve 1990’lardaki yetersiz Mizrahi öz temsili düşünüldüğünde, Azulai-Hasfari’nin filmindeki ayrıntılı Fas kökenli aile ve geleneklerin tablosu etrafında halkın ve akademinin konuya ilgi ve hassasiyetinin arttığı düşünülebilir.

Bu makale temsil sorumluluğunu yüklenmenin belli usullerini ve sinemacının kendini bu yükten kurtarmak için kullandığı stratejileri araştırır. Temsilin sorumluluğu çoğu kez yapım dünyasına yüklenilirken (film yapımı sırasında rejinin anlatı, kast, mekân gibi sahnelemeyle ilgili belirli seçimlerin kendine özgü olmasından dolayı), bu makaledeki analiz algı dünyasında gerçekleşen temsil sorumluluğunun usullerine odaklanmayı tercih eder. Bu makalenin son bölümü hem Shḥur’un Mizrahi mekan inşasından, hem de sonraki yıllarda uzun metrajlı, belgesel, kısa ve deneysel Mizrahi filmlerine etki eden dil kullanımından söz eder. Mizrahi sinemasının bu yeni ürünleri Mizrahi öz temsili sorumluluğunun parametrelerini değiştirmektedir.