Life under the Last Sky: History, Memory, and Trauma in Dudu Busi’s Noble Savage
- Description
Product Description
- + Abstract
-
Moran Benit
This essay addresses questions of responsibility and survival and the possibilities of life in a fictional, contemporary Israeli urban setting imbued with violence and its related memories from both the recent and pre-Israeli past. In Noble Savage, Mizrahi novelist Dudu Busi engages with the question of survival in a southern Tel Aviv slum. Eli, the protagonist, perceives life in the slum as an ongoing struggle for survival. Life is a maze that Eli navigates by defending himself and avoiding the omnipresent violence that exists both outside in the neighborhood and inside his own home. Utilizing theories of space, and addressing questions of trauma and testimony, the essay analyzes the violent relations that are formed between space, body, and subject. These violent relations, I argue, imprison the characters in a cycle of unethical and politically undesirable behavior. These questions of survival and life are conveyed beyond the literary setting and into the reality of the novel’s reception as a “threatening” or “dangerous” book. The essay presents Busi’s novel as the basis for a critical stance vis-à-vis the violent reality in Israeli slums. Busi’s stance does not absolve the residents of accountability for their violent acts; instead, it urges them to assume responsibility for these acts, which might put an end to the cycle of violence.
الحياة تحت السماء الأخيرة: تاريخ، وذاكرة وصدمة نفسية في رواية دودو بوسي “الوحشي النبيل”
موران بنيت
تتناول المقالة الحالية قضايا حول مفهوم المسئولية والاستمرار بالحياة وفرص البقاء ضمن أحياء، مدنية إسرائيلية مزعومة، مشبّعة بالعنف والذكريات النابعة من الحياة المعاشة ومن تلك التي سبقت إنشاء إسرائيل. يتشابك الروائي الشرقي دودو بوسي في روايته “الوحشي النبيل” مع مسألة الاستمرار بالحياة في أحد أحياء تل أبيب الجنوبية الفقيرة. يتعامل إيلي بطل الرواية مع مسألة الاستمرار بالحياة في الحي بوصفها مسألة صراع دائم من أجل البقاء. يرى إيلي بالحياة متاهة يُبحر من خلالها عبر الدفاع عن نفسه وتجنّب العنف المنتشر في كل مكان خارج الحي وداخل بيته. تسعى المقالة عبر الاستعانة بنظريات الحيّز والتعامل مع قضايا الصدمة النفسية والشهادة إلى تحليل علاقات العنف التي تربط بين الحيّز والجسد والسكان. أدّعي بأن علاقات العنف هذه تصوِّر سكّان الحي بوصفهم أفرادًا عنيفين عالقين داخل دائرة من السلوك غير الأخلاقي وغير المرغوب به سياسيًا. تتخطّى هذه القضايا الخاصة بالحياة والبقاء حدود العمل الأدبي وتتعامل مع الرواية التي تصوّر هذا الواقع بوصفها رواية “مهدِّدة” أو “خطيرة”. تؤكّد المقالة بصورة خاصة على هوية الكاتب بوصفه مفكّرًا إسرائيليًا، وتنظر إلى رواية الكاتب بوصفه نصًّا يعبّر عن موقف نقدي في مقابل الواقع العنيف في الأحياء الإسرائيلية الفقيرة. لا يُعفي موقف الكاتب السكّان من المسئولية عن سلوكياتهم العنيفة، بل يدفعهم إلى تحمّل المسئولية عنها الأمر الذي من شأنه أن يضع حدًّا لدائرة العنف القائمة.
مجلة دراسات الليفانت
החיים תחת שמים אחרונים: היסטוריה, זיכרון וטראומה ב”פרא אציל” של דודו בוסי
מורן בנית
מאמר זה עוסק בשאלות של אחריות והישרדות ובאפשרויות של חיים בסביבה אורבנית ישראלית בדויה בת זמננו, רוויה באלימות ובזיכרונות הקשורים בה מהעבר הקרוב ומהימים שלפני קום המדינה. הסופר המזרחי דודו בוסי עוסק בספרו פרא אציל בשאלת ההישרדות בשכונת עוני בדרום תל אביב. החיים הם מבוך שבתוכו מתמרן הגיבור תוך התגוננות והתחמקות מהאלימות הנוכחת בכול, הן בשכונה בחוץ והן בבית פנימה. המאמר מתייחס לתיאוריות של מרחב ועוסק בשאלות של טראומה ועדוּת כדי לנתח את היחסים האלימים הנוצרים בין המרחב, הגוף והסובייקט. יחסים אלימים אלה, טוענת המחברת, כולאים את תושבי השכונה במעגל של התנהגות בלתי מוסרית ובלתי רצויה מבחינה פוליטית. שאלות אלו של חיים והישרדות מועתקות מעבר לסביבה הספרותית אל המציאות של התקבלות הרומן כספר “מאיים” ו”מסוכן”. המחברת מציגה את הרומן של בוסי כבסיס לעמדה ביקורתית כלפי המציאות האלימה השוררת בשכונות העוני של ישראל. עם זאת, בוסי אינו פוטר את התושבים עצמם מאחריות למעשיהם האלימים, אלא דוחק בהם ליטול אחריות למעשים אלה, וכך אולי לשים קץ למעגל האלימות.
Son Semanın Altında Hayat: Dudu Busi’nin Soylu Yabani Romanında Tarih, Hatıra, ve Travma
Moran Benit
Mizrahi yazar Dudu Busi Soylu yabani adlı kitabında güney Tel Aviv’in kenar mahallelerinde yaşam konusunu ele alıyor. Kitabın baş kahramanı Eli için bu mahallede hayat bitmek bilmeyen bir yaşam mücadelesi. Hayat, Eli için yolunu bulmaya çalıştığı, hem evinin içerisinde hem mahallesinde maruz kaldığı şiddetten kendini korumaya çalıştığı bir labirent. Bu makalede mekan kuramını kullanarak travma ve tanıklık ile alakalı sorulara yöneliyorum. Mekan, vücut, ve şahıs arasındaki şiddet ilişkisini inceliyorum. Bu şiddet ilişkilerinin mahalle sakinlerini ahlaka aykırı ve toplumda yanlış addedilen bir davranış döngüsü içine hapsettiğini iddia ediyorum. Bu mücadele ve hayat ile ilgili sorular edebi alanın ötesinde romanın “tehlikeli” ve “tehtit edici” bir kitap olarak karşılanmasında da kendini göstermiştir. Busi’nin romanını İsrail kenar mahallelerinde yaşanan şiddet gerçeğine karşı eleştirisel bir tartışmanın başlangıcı olarak gösteriyorum. Busi’nin bakış açısı bu mahallelerin sakinlerinden sorumluluğu bağışlamaktan ziyade onları bu davranışlar karşısında sorumluluk almak ve böylece bu şiddet döngüsüne bir son vermeye teşvik etme niteliğindedir.
- + Abstact in Arabic
-
الحياة تحت السماء الأخيرة: تاريخ، وذاكرة وصدمة نفسية في رواية دودو بوسي “الوحشي النبيل”
موران بنيتتتناول المقالة الحالية قضايا حول مفهوم المسئولية والاستمرار بالحياة وفرص البقاء ضمن أحياء، مدنية إسرائيلية مزعومة، مشبّعة بالعنف والذكريات النابعة من الحياة المعاشة ومن تلك التي سبقت إنشاء إسرائيل. يتشابك الروائي الشرقي دودو بوسي في روايته “الوحشي النبيل” مع مسألة الاستمرار بالحياة في أحد أحياء تل أبيب الجنوبية الفقيرة. يتعامل إيلي بطل الرواية مع مسألة الاستمرار بالحياة في الحي بوصفها مسألة صراع دائم من أجل البقاء. يرى إيلي بالحياة متاهة يُبحر من خلالها عبر الدفاع عن نفسه وتجنّب العنف المنتشر في كل مكان خارج الحي وداخل بيته. تسعى المقالة عبر الاستعانة بنظريات الحيّز والتعامل مع قضايا الصدمة النفسية والشهادة إلى تحليل علاقات العنف التي تربط بين الحيّز والجسد والسكان. أدّعي بأن علاقات العنف هذه تصوِّر سكّان الحي بوصفهم أفرادًا عنيفين عالقين داخل دائرة من السلوك غير الأخلاقي وغير المرغوب به سياسيًا. تتخطّى هذه القضايا الخاصة بالحياة والبقاء حدود العمل الأدبي وتتعامل مع الرواية التي تصوّر هذا الواقع بوصفها رواية “مهدِّدة” أو “خطيرة”. تؤكّد المقالة بصورة خاصة على هوية الكاتب بوصفه مفكّرًا إسرائيليًا، وتنظر إلى رواية الكاتب بوصفه نصًّا يعبّر عن موقف نقدي في مقابل الواقع العنيف في الأحياء الإسرائيلية الفقيرة. لا يُعفي موقف الكاتب السكّان من المسئولية عن سلوكياتهم العنيفة، بل يدفعهم إلى تحمّل المسئولية عنها الأمر الذي من شأنه أن يضع حدًّا لدائرة العنف القائمة.
مجلة دراسات الليفانت
- + Abstract in Hebrew
-
החיים תחת שמים אחרונים: היסטוריה, זיכרון וטראומה ב”פרא אציל” של דודו בוסי
מורן בניתמאמר זה עוסק בשאלות של אחריות והישרדות ובאפשרויות של חיים בסביבה אורבנית ישראלית בדויה בת זמננו, רוויה באלימות ובזיכרונות הקשורים בה מהעבר הקרוב ומהימים שלפני קום המדינה. הסופר המזרחי דודו בוסי עוסק בספרו פרא אציל בשאלת ההישרדות בשכונת עוני בדרום תל אביב. החיים הם מבוך שבתוכו מתמרן הגיבור תוך התגוננות והתחמקות מהאלימות הנוכחת בכול, הן בשכונה בחוץ והן בבית פנימה. המאמר מתייחס לתיאוריות של מרחב ועוסק בשאלות של טראומה ועדוּת כדי לנתח את היחסים האלימים הנוצרים בין המרחב, הגוף והסובייקט. יחסים אלימים אלה, טוענת המחברת, כולאים את תושבי השכונה במעגל של התנהגות בלתי מוסרית ובלתי רצויה מבחינה פוליטית. שאלות אלו של חיים והישרדות מועתקות מעבר לסביבה הספרותית אל המציאות של התקבלות הרומן כספר “מאיים” ו”מסוכן”. המחברת מציגה את הרומן של בוסי כבסיס לעמדה ביקורתית כלפי המציאות האלימה השוררת בשכונות העוני של ישראל. עם זאת, בוסי אינו פוטר את התושבים עצמם מאחריות למעשיהם האלימים, אלא דוחק בהם ליטול אחריות למעשים אלה, וכך אולי לשים קץ למעגל האלימות.
- + Abstract in Turkish
-
Son Semanın Altında Hayat: Dudu Busi’nin Soylu Yabani Romanında Tarih, Hatıra, ve Travma
Moran Benit
Mizrahi yazar Dudu Busi Soylu yabani adlı kitabında güney Tel Aviv’in kenar mahallelerinde yaşam konusunu ele alıyor. Kitabın baş kahramanı Eli için bu mahallede hayat bitmek bilmeyen bir yaşam mücadelesi. Hayat, Eli için yolunu bulmaya çalıştığı, hem evinin içerisinde hem mahallesinde maruz kaldığı şiddetten kendini korumaya çalıştığı bir labirent. Bu makalede mekan kuramını kullanarak travma ve tanıklık ile alakalı sorulara yöneliyorum. Mekan, vücut, ve şahıs arasındaki şiddet ilişkisini inceliyorum. Bu şiddet ilişkilerinin mahalle sakinlerini ahlaka aykırı ve toplumda yanlış addedilen bir davranış döngüsü içine hapsettiğini iddia ediyorum. Bu mücadele ve hayat ile ilgili sorular edebi alanın ötesinde romanın “tehlikeli” ve “tehtit edici” bir kitap olarak karşılanmasında da kendini göstermiştir. Busi’nin romanını İsrail kenar mahallelerinde yaşanan şiddet gerçeğine karşı eleştirisel bir tartışmanın başlangıcı olarak gösteriyorum. Busi’nin bakış açısı bu mahallelerin sakinlerinden sorumluluğu bağışlamaktan ziyade onları bu davranışlar karşısında sorumluluk almak ve böylece bu şiddet döngüsüne bir son vermeye teşvik etme niteliğindedir.